بررسی آزمایشگاهی عملکرد مخلوط روغن های گیاهی نارگیل و پالم کرنل به عنوان PCM در بستر سنگدانه متخلخل دیاتومیت در ساختار بتن

امروزه با توجه به افزایش تقاضای انرژی، محدودیت سوخت های فسیلی و افزایش آلاینده های زیست محیطی، استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، امری ضروری است. یکی از راه های جدید جهت کاهش مصرف انرژی در ساختمان و استفاده از منابع تجدیدپذیر، استفاده از مواد تغییر فاز دهنده (PCM) در مصالح ساختمانی است. از طرفی، علاقه به استفاده از اسیدهای پرب به عنوان PCM، در سال های اخیر افزایش یافته است. مزیت اصلی این مواد نسبت به سایر PCM ها، منشا گیاهی و حیوانی آن ها بوده که با وجود کمبود منابع سوخت، اطمینان از تامین مداوم را فراهم می سازد. در این مقاله از ترکیب روغن های نارگیل و پالم کرنل به عنوان PCM و اشباع آن ها در بستر سنگدانه متخلخل دیاتومیت، نوعی کامپوزیت PCM ساخته شد. کامپوزیت های ساخته شده با نسبت های مختلف، جایگزین بخشی از درشت دانه مصرفی جهت ساخت بتن شدند. برای مشخصه یابی مواد PCM، آزمون DSC صورت گرفت. دمای تغییر فاز و گرمای نهان روغن ها، به ترتیب در محدوده ۲۵C و ۱۰۰j/g قرار داشت و با دمای موردنیاز برای آسایش حرارتی انسان متناسب بود. نتایج آزمون مقاومت فشاری نشان داد که افزودن کامپوزیت های دیاتومیت -PCM، باعث کاهش مقاومت فشاری بتن می شود اما با توجه به این که مقاومت فشاری ۲۸ روزه نمونه های بتنی در محدوده ۲۲/۹ تا ۳۴/۴Mpa قرار دارد، بتن های ساخته شده همچنان برای استفاده از به عنوان بتن سازه ای مناسب اند. همچنین نتایج آزمایش ها، قابلیت حرارتی ماده PCM را تایید کردند.

Keywords:

مواد تغییر فاز هنده (PCM) , روغن های نارگیل و پالم کرمل , دیاتومیت , کامپوزیت PCM