تاثیر لیزوفسفولیپید بر استفاده از منابع و سطوح مختلف کربوهیدرات در جیره قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر استفاده از لیزوفسفولیپید بر سطوح مختلف منابع کربوهیدراتی (چاودار و ذرت) بر رشد، فراسنجه­های خونی و سرمی قزل­آلای رنگین­کمان بود. ۴۸۰ قطعه بچه­ماهی (۹۹/۰ ± ۷/۲۶ گرم) با جیره­های آزمایشی شامل ذرت ۱۰۰، ذرت ۲۵۰، ذرت ۱۰۰ + لیزو، ذرت ۲۵۰ + لیزو، چاودار ۱۰۰، چاودار ۲۵۰، چاودار ۱۰۰+ لیزو و چاودار ۲۵۰+  لیزو در سه تکرار تغذیه شدند. آنالیز ۲ × ۲ × ۲ فاکتوریل برای تعیین اثرات متقابل منبع کربوهیدرات، سطح و لیزوفسفولیپید استفاده شد. نتیجه رشد نشان داد وزن نهایی، نرخ رشد ویژه و غذای مصرف­شده در تیمارهای تغذیه­شده با ۱۰۰ گرم ذرت و چاودار با افزودن لیزوفسفولیپید افزایش پیدا کردند، اما برعکس افزودن لیزوفسفولیپید در جیره­های حاوی ۲۵۰ گرم از این کربوهیدرات­ها سبب کاهش این مقادیر شد (۰۵/۰p<). تعداد گلبول قرمز و هماتوکریت اثرات متقابلی را بین جیره × لیزو و لیزو × سطح نشان دادند (۰۵/۰p<). در سطح ۱۰۰ ذرت تعداد گلبول قرمز و هماتوکریت با افزودن لیزو افزایش یافت (۰۵/۰p<). همچنین، اثر متقابلی بین جیره × لیزو در شاخص کلسترول مشاهده شد (۰۵/۰p<). مقادیر کلسترول با افزودن لیزو به سطوح مختلف چاودار و ذرت کاهش یافت و در جیره­های فاقد لیزوفسفولیپید در جیره­های حاوی ۱۰۰ گرم منابع کربوهیدرات بالاتر از سطح ۲۵۰ گرم بود (۰۵/۰p<). به نظر می­رسد قزل­آلای قابلیت استفاده از ۲۵۰ گرم چاودار و ذرت را در جیره حاوی پودر چربی بدون لیزوفسفولیپید داشته باشد و لیزوفسفولیپید اثر منفی در این سطح دارد، در حالی که در سطح ۱۰۰ گرم ذرت و چاودار به افزایش رشد و تحریک خون­سازی کمک کرده است.

تاثیر لیزوفسفولیپید بر استفاده از منابع و سطوح مختلف کربوهیدرات در جیره قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss Keywords:

کربوهیدرات , چاودار ذرت , قزل آلای رنگین کمان , لیزوفسفولیپید , بتاگلوکان