تأثیر BRT بر روی توسعه پایدار شهری و رضایت مندی مردم (مطالعه موردی:خط یک BRT تهران)

توسعه بر پایه حمل و نقل عمومی (T.O.D)(T.O.D:Transit oriented development) عبارت از شکل گیری و توسعه ی شهری با هدف افزایش همزیستی میان بافت فشرده و متراکم در پیوند با نظام حمل و نقل عمومی است . گونه ای توسعه ی معاصر و هوشمند انه ی شهری مبتنی بر یک راهبرد خلاقانه با برنامه ریزی مشارکتی در شهر ها، نواحی و محله های شهری که هدف اصلی آن آفرینش الگوی کاربری زمین به نحوی است که حمل و نقل عمومی را حمایت کند.همواره با روند سریع صنعتی شدن در جهان اکثر کشورها علی الخصوص کشورهای در حال توسعه در حال تجربه رشد سریع شهرنشینی هستند. یک سیستم حمل و نقل پایدار نیازمند فعالیت هایی بیش از کنترل آلودگی هوا ، ترافیک یا کاهش سوخت است.یکی از ستون های اصلی انچه توسعه پایدار نامیده می شود ایجاد سامانه ترابری است که سیستم BRT زیر مجموعه این سامانه محسوب می شود . تهران امروزه شهری است سر درگم در مباحث کلان ترافیک و حمل و نقل که به تازگی گام های علمی و بنیادین برای رفع این مشکلات از سوی مسئولین آغاز شده است.در این مقاله سعی شده است تاثیر BRT را به عنوان سیستمی مشتری مدار که ترکیبی از ایستگاه ها و وسایل نقلیه ی برنامه ریزی شده و سیستم های هوشمند حمل و نقل است با بهره گیری از مطالعات آماری و میدانی مورد بررسی قرار دهیم.نتایج حاصل از این مقاله نشاندهنده ان است که آیا سیستم BRT عملکرد مناسب بر روی توسعه پایدار شهری و رضایت مندیه مردم را در سطح وسیع بوجود آورده است یا خیر؟ همچنین راه کارهایی مناسب برای به تحقق رسیدن اهداف اجرای سیستم BRT را بیان میکند.

Keywords:

توسعه پایدار شهری , BRT , حمل و نقل عمومی , رضایت مندی مردم