آسیب شناسی راهبردهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مدیریت مصرف سوخت در حمل ونقل عمومی بین شهری (جاده ای)

انرژی عامل اصلی هر فعالیت اقتصادی است. درآمدزایی منابع انرژی برای ایران، اهمیت آن را بیشتر میکند. منابع انرژی، محدود و بعید است در آینده نزدیک، پژوهشها برای کشف منابع نوین انرژی، به نتیجه قطعی برسد. وابستگی اقتصاد ملی به نفت، سبب شده بخش حملونقل به سبب مصرف فرآورده های میان تقطیر باارزش مانند بنزین و گازوییل و نیز مشکلات فنی جایگزینی انرژیهای دیگر، اهمیت ویژه یابد. پرداخت یارانه سوخت، مانع بسیار مهم پیشرفت کشور است. با وجود کارهای انجام شده در صرفه جویی سوخت (وضع قوانین، استانداردها، نوسازی ناوگان، سوختهای جایگزین، کارت هوشمند، سهمیه بندی سوخت و ...)، مصرف همچنان بالاست. از این رو آسیب شناسی راهبردهای مدیریت مصرف سوخت، مورد نیاز است. برای تکمیل مجموعه راهبردهای مدیریت مصرف سوخت در حملونقل عمومی جادهای که از برنامههای توسعه و قوانین این حوزه به دست میآید، از یافتههای پرسشگری و نیز بازبینی پیشینه کشورهای دیگر بهره گیری میشود. هدف اصلی، ارائه راهبردهای امکان پذیر و مناسب برای رفع کاستیها، مشکلات و موانع مدیریت مصرف سوخت حمل ونقل عمومی بینشهری است. برای افزایش احتمال کامیابی راهبردهای برگزیده، گزینش نهایی به تفکیک اولویت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی انجام میشود. نخست برای گزینش راه بردهای اجرایی و مناسب مدیریت مصرف سوخت، نقاط قوت، ضعف، کاستیها (درونزا و برونزا) و آسیبهای درونی به 3 دسته اقتصادی، اجتماعی و سیاسی تقسیم میشود. سپس برای هر راهبرد، نسبت شانس پیروزی جداگانه در هر دسته، محاسبه و رده بندی میگردد. بدین ترتیب در هر یک از حوزههای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، راهبردهای مناسب با احتمال کامیابی بیشتر در کاهش مصرف سوخت، شناسایی و پیشنهاد میشود.

Keywords:

آسیب شناسی , نقاط قوت و ضعف , کاستیها , راهبرد مدیریت مصرف سوخت , قوانین صرفه جویی سوخت