مقایسه تطبیقی کارائی، مزایا و معایب منعقدکننده های طبیعی و شیمیایی در فرایندهای تصفیه آب

بکارگیری منعقدکننده های شیمیایی در فرایندهای تصفیه آب منجر به باقی گذاشتن حجم زیادی لجن شدهکه از جنبه های اقتصادی و محیط زیستی مطلوب نیست. به این منظور با بکارگیری منعقدکننده های طبیعیمی توان به میزان زیادی در هزینه های مواد شیمیایی و مدیریت لجن صرفه جویی کرد. در این پژوهشاطلاعات لازم در خصوص بکارگیری منعقدکننده های شیمیایی و طبیعی مختلف و ارزیابی کارائی آنها بااستفاده از گزارشها، اسناد، مقالات داخلی و خارجی، تنظیم و بررسی جداول تهیه شده است. بررسی نتایجنشان می دهد که ماده پلی آلومینیوم کلرید با میانگین حذف 94 % بالاترین کارائی را در حذف کدورت درمقایسه با سایر منعقدکننده های شیمیایی داشته و منعقدکننده استخراج شده از مورینگا اولیفرا با میانگینحذف 77 % بالاترین کارائی را نسبت به منعقدکننده های طبیعی دارد. مهمترین مزیت مورینگا اولیفرا نسبت بهمنعقدکننده های شیمیایی، قابلیت تجزیه پذیری زیستی، هزینه کمتر، تولید لجن کمتر، مدیریت و دفن آسانترلجن تولیدی است. اگرچه تجزیه پذیری زیستی پلیمرهای طبیعی، عمر نگهداری آنها را کاهش می دهد ونیازمند این است که به درستی کنترل شود. با بکارگیری روش های نگهداری صحیح و حفظ شرایط بهینه میتوان کارکرد پلیمرهای طبیعی را در جهت کاهش استفاده از مواد شیمیایی افزایش داد.

Keywords:

آب آشامیدنی , انعقاد , تصفیه آب , منعقدکننده شیمیایی , منعقدکننده طبیعی