بررسی سازگاری و پایداری عملکرد ژرم پلاسم های داخلی و خارجی کنجد

بررسی پایداری و انتخاب ارقام پرمحصول در محیط های مختلف یکی از اهداف مهم برنامه های اصلاحی گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه‎خشک می باشد. در این مطالعه ۱۰۴ ژنوتیپ کنجد در قالب طرح آلفا لاتیس با دو تکرار در دو شرایط آب و هوایی مختلف شامل کرمان و جیرفت و دو رژیم رطوبتی (تنش و عدم تنش) در سال ۱۳۹۸ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد که اثرات ژنوتیپ، محیط، اثر متقابل ژنوتیپ × محیط و اثر متقابل ژنوتیپ × محیط خطی معنی دار بود. با توجه به معنی دار بودن اثر متقابل ژنوتیپ × محیط هفت آماره پایداری شامل واریانس محیطی، ضریب تغییرات محیطی، اکو والانس ریک، واریانس پایداری شوکلا، ضریب رگرسیون فینلی و ویلکینسون (ضریب رگرسیون ابرهارت راسل)، واریانس انحرافات از خط رگرسیون (روش ابرهارت راسل) و ضریب تبیین برای تجزیه پایداری مورد مقایسه قرار گرفتند. بر اساس معیارهای مورد مطالعه و عملکرد بیش تر از میانگین کل، ژنوتیپ های محلی جیرفت، محلی دزفول، TN۷۸-۸۴، SG۹۰۱۵۴-۱۳۷، JL۱۸(۸۲)، SG۹۰۱۵۴-۷۱، TN۷۸-۳۶۹ و هلیل به عنوان ارقام پایدار و بهترین ژنوتیپ‎ها انتخاب شدند.

Keywords:

پارامترهای پایداری , تنش خشکی , روش ابرهارت و راسل , عملکرد دانه