تاثیر برنامه آموزش معنویت درمانی بر شادکامی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان رستم

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه آموزش معنویت درمانی برشادکامی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهرستان رستم بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه اول شاغل به تحصیل در شهرستان رستم در سال تحصیلی۱۴۰۲-۱۴۰۱بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه اول بود که به صورت هدفمند از مدرسه کوثر انتخاب شدند و با تقسیم تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و گروه کنترل (۱۵نفر) قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس تجدیدنظر شده هومن و عسگری بود. هر دو گروه قبل از شروع آموزش معنویت درمانی، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. برنامه آموزش معنویت درمانی مشتمل بر ۱۲ جلسه، به مدت۲ ماه و هر هفته دو جلسه ۶۵ دقیقه به گروه آزمایش ارائه شد. شایان ذکر است که گروه کنترل هیچگونه آموزشی از طرف پژوهشگر دریافت نکردند و فقط همان برنامه آموزش روزانه مدرسه که برای گروه آزمایش نیز اجرا می شد را دریافت کردند. پس از اتمام دوره آموزش، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی توسط دانش آموزان به عنوان پس آزمون تکمیل شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده گردید، در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شد. همچنین در بخش آمار استنباطی از تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزش معنویت درمانی سبب بهبود و افزایش شاد کامی وانگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که از طریق برنامه آموزش معنویت درمانی می توان به ارتقای شادکامی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کمک کرد.

Keywords:

معنویت درمانی , شادکامی , انگیزه پیشرفت تحصیلی , یادگیری و دانش آموزان