رشد قابلیت اطمینان در زمان ورود قطارها به مقصد

قابلیت اطمینان برنامه زمانبندی حرکت قطار ها در شبکه های ریلی یکی از مهمترین فاکتورهای نشان دهنده میزان کیفیت ارائه خدمات به مشتریان می باشد، از طرفی رشد قابلیت اطمینان در برنامه زمانبندی و هزینه بر بودن آن نیز فاکتور مهمی از دیدگاه مدیران ارشد در سیستم ریلی می باشند. میزان تاخیرات در شبکه ریلی ایران بسیار زیاد بوده و تاکنون به این موضوع بصورت جدی پرداخته نشده است. عوامل تاخیرات در یک شبکه ریلی و میزان اثر گذاری آنها بر کل تاخیرات و همچنین رشد قابلیت اطمینان در عوامل و هزینه های تحمیلی عوامل متفاوت می باشد. در این مقاله ابتدا مهمترین عوامل تاخیرات شناسایی شده و سپس درخت خطای مربوط به عوامل طراحی گردیده است. هزینه های لازم برای کاهش اختلالات و تاخیرات یا به عبارتی افزایش قابلیت اطمینان در برنامه زمانبندی شبکه ریلی بسیار سرسام آور است، از اینرو در این مقاله، یک مدل ریاضی فازی برای افزایش قابلیت اطمینان زمان ورود قطارها به مقصد با در نظر گرفتن محدودیت بودجه و یک الگوریتم ژنتیک فازی پیشنهادی برای حل مساله ارائه شده است. در نهایت برای ارزیابی و اعتبار

Keywords:

زمانبندی قطارها , تاخیرات , رشد قابلیت اطمینان , بهینه سازی فازی , الگوریتم ژنتیک فازی