تخمین و بررسی میزان شوری و سدیمی بودن آب آبیاری اراضی کشاورزی (مطالعه موردی: شهرستان رامهرمز)

افزایش و رشد جمعیت دنیا و نیاز بیشتر انسانها به تولیدات کشاورزی از مسائل مهمی است که امروزه بشر با آن روبرو است. عمده ترین محدودیت کاربرد آبهای شور استان، مسئله شوری آنها است. یکی از ویژگیهای نواحی خشک و نیمه خشککه اکثر نقاط ایران را شامل می شود، شوری و سدیمی بودن اراضی و منابع آبی است که برای آبیاری مصرف می شود . در این تحقیق جهت بررسی اندازه گیری شوری و سدیمی آب آبیاری زمینهای کشاورزی شهرستان رامهرمز از 100 نمونه آب آبیاری زمینهای کشاورزی نمونه برداری شد. و میزان شوری آنها در آزمایشگاه بوسیله دستگاهEC متر و میزان سدیم، کلسیم ومنیزیم آنها در آزمایشگاه آب و خاک اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه نمونه ها با استفاده از نرم افزار 18SPSS با هم مقایسه شد. شوری نمونه های برداشت شده از آب آبیاری اراضی کشاورزی رامهرمز بیشتر از 3 می باشد.. این آبها از لحاظ آبیاری محدودیتی برای آبیاری با توجه به اینکه دامنه محدودیت آبیاری تحت فشار در راهنمای کیفیت آب آبیاریFAO-1985 3/7 تعریف شده پس آب آبیاری این شهرستان برای آبیاری تحت فشار دارای محدودیت کمی می باشد

Keywords:

آبهای شور و سدیمی , آبیاری تحت فشار , اراضی شهرستان رامهرمز