تنظیم شبکه ها، امواج و عملکرد مغز با استفاده از لورتا نوروفیدبک جهت بهبود توجه پایدار در بیماران با اختلال دیسلکسیا abstract
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان
لورتا نوروفیدبک بر
توجه پایدار نوجوانان مبتال به
اختلال یادگیری خاص (SLD) با اسپسیفایر دسیسلکسیا (Dyslexia) انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر کمی و از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان مبتال به SLD مراجعه کننده به متخصصان و مراکز درمانی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بودند که تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. ابزار گردآوری داده ها آزمون عملکرد پیوسته (Continuous Performance Test) که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به تکمیل و اجرای آن پرداختند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس تک متغیره و نرم افزار SPSS-۲۴ استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها میانگین نمره
توجه پایدار در افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در مرحله پس آزمون افزایش محسوسی وجود داشته است. بر این اساس نتایج حاصل از تجریه و تحلیل داده ها نشان داد که بین گروه آزمایش و گواه در متغیر
توجه پایدار تفاوت معناداری وجود داشته است و درمان
لورتا نوروفیدبک در بهبود
توجه پایدار نوجوانان مبتال به
اختلال یادگیری خاص با اسپسیفایر
دیسلکسیا به طور معناداری نتیجه بخش بوده است (P < ۰.۰۰۱). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش می توان از درمان
لورتا نوروفیدبک در بهبود
توجه پایدار نوجوانان مبتال به
اختلال یادگیری خاص و مشخصا اختلال Dyslexia به طور معناداری نتیجه بخش بوده است. به همین دلیل می توان از این مداخله درمانی در جهت بهبود
توجه پایدار نوجوانان مبتال به
اختلال یادگیری خاص بویژه با اسپسیفایر
دیسلکسیا استفاده کرد.