احیای بیابان با گونه تاغ و اثرمنفی آن برافزایش شوری خاک

تعیین عوامل محیطی تاثیرگذاربررشدپوشش گیاهی مناطق بیابانی ازدیدگاه مدیریت بهینه این مناطق حائز اهمیت است ازجمله میتوان ازاین گونه مطالعات جهت تصمیم گیری درانتخاب گونه های گیاهی ساگزاربا مناطق بیابانی مختلف جهت مقاصد متفاوت نظیر تثبیت تپه های ماسه ای و احیا زمین های بایرسودجست ازجمله گیاهان مقاوم دررویشگاه های مختلف بیابانی گونه تاغ می باشد که اززمان مبارزه با پیشروی ماسه های روان به عنوان یکی ازراه حلهای مبارزه با فرسایش و تثبیت شن با روش بیولوژیک همواره مدنظر محققین و دست اندرکاران بوده است و اکنون با افزایش مشکلات ناشی ازبیابان زایی لزوم توجه بیشتر به این گونه مناسب برای بیابان زدایی و تثبیت ماسه های روان تجدید حیات و پویانمودن اکوسیستم شکننده مناطق بیابانی بیش ازپیش نمایان میگردد به نظر می رسد تاغ علاوه برجلوگیری ازحرکت ماسه های روان و تثبیت خاک تاثیراتی برخاک نیز می گذارد این تحقیق به بررسی تاثیراتتاغ برخاک و مقایسه این تاثیرات درتوده های طبیعی و دست کاشت می پردازد و امیدوار است که بتواند نقش این گیاه مفید و موثر رادرتحول خاکهای مناطق بیابانی بیان کند مطالعات متعددی درزمینه اثرپوشش گیاهی برخصوصیات خاک و بالعکس مناطق خشک و نیمه خشک صورت گرفته است زنگو و همکاران 2004 تکامل تدریجی ویژگیهای خاک درشن زارهای تثبیت شده صحرای تنگو چین را بررسی کردند دراین تحقیق آنها تغییر خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک را پس ازتثبیت شن زارها مطالعه کردند نتایج آنها نشان داد که تثبین شن باعث بهبود بافت خاک و تغییر مکانیکی خاک اولیه و افزایش ظرفیت نگهداری آب و افزایش عمق نفوذپذیری آب درخاک و تکامل میکروارگانیسم ها ازحالت ساده به حالت پیچیده میشود و همچنین تثبیت شن و استقرار گونه های گیاهی باعث افزایش مواد غذایی خاک مثل نیتروژن فسفر و پتاسیم بویژه پتاسیم میشود وباتوسعه گیاهان مواد الی خاک نیز افزایش قابل توجهی می یابد

احیای بیابان با گونه تاغ و اثرمنفی آن برافزایش شوری خاک Keywords:

گونه تاغ , احیای بیابان , بهسازی خاک , خصوصیات فیزیکوشیمیایی