تعیین مکانهای بحرانی جهت استحصال آب زیرزمینی با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: دشت نیشابور)

رشد روز افرون صنعت و کشاورزی در دشت نیشابور از یکطرف و افت سطح آب زیرزمینی و کاهشکیفیت منابع آب از سویی دیگرباعث ایجاد بحران آب در این دشت شده است. هدف از این تحقیق ارائه روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی است که با توجه بهخصوصیات کمی و کیفی آبخوان نواحی بحرانی جهت استحصال آب زیرزمینی را مشخصمیکند. معیارهای اصلی مورد استفاده شامل خصوصیات کلیماتولوژی، هیدروژئولوژی و کاربری ارضی و معیارهای فرعی شامل بارندگی، تبخیر و تعرق، افت آبخوان ، میزان هدایت الکتریکی، عمق برخورد به آب و میزان تخلیه ازآبخوان میباشد که با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی اقدام به تهیه لایه معیارها گردید سپسوزن معیارها در نرم افزارExpert choiseمحاسبه شد. با تلفیق لایههای وزندهی شده با روشAHPنقشه نهایی درجه- بندی بحران آب بدستآمد. با توجه به یافتههای تحقیق نقاط جنوبی و شمال غربی دشتنیشابور با بیشترین بحران روبهرو است

Keywords:

بحران آب , آب زیرزمینی , دشتنیشابور , فرآیند تحلیل سلسله مراتبیAHP)