کشاورزی، احیا و بهره برداری اکوسیستمهای مناطق بیابانی

مناطق بیابانی گستره وسیعی ازسطح ایران راشامل میشود که بدلیل کم ابی فقرخاک و نابسامانی های اقلیمی برای تولید محصولات کشاورزی محدودیت هایی ایجادکرده اند باتوجه به افزایش تعدادوتنوع نیازهای جمعیت و ازطرفی لزوم رسیدن به خودکفایی همه جانبه شایسته است که دراین بخض ازاقتصادمقاومتی درزمینه استقلال تولید و امنیت غذایی به این عرصه وسیع توجه ویژه ای مبذول داشت و بااتخااذ شیوه های افزایش تنوع و عملکرد محصول درجهت توسعه پایدار این مناطق اقدام نمود هرچند که محدودیت های زیادی درتوسعه کشت محصولات کشاورزی درمناطق بیابانی وجود دارد و ضمن اینکه بهره برداری درسایر بخشها ازجمله جاذبهای گردشگری مورداهمیت خواهد بود ولی بااتخاذ راهکارهای مناسب ازجمله تعیین الگوی کشت اجرای سیستم های آبخیزداری افزایش راندمان انتقال و توزیع آبدرمزرعه کشت فشرده در محیطهای کنترل شده و استفاده ازارقام و واریته های مقاوم به خشکی و شوری میتوان برای احیا و بهره برداری ازاین گونه مناطق برنامه ریزی و اقدام کرد تعریف الگویی برای احیا و بهره برداری ازمناطق بیابانی که بافرهنگ جامعه و معیشت مردم منطبق باشد و باالهام ازنظام حاکم برطبیعت منطقه و مشارکت مردم ضرورت دارد