بررسی تاثیر نوع و غلظت پایدار کننده بر متوسط اندازه ذرات و توزیع آن در پلیمریزاسیون سوسپانیونی استایرن

در پلیمریزاسیون سوسپانسیونی، اندازه ذرات پلیمر و توزیع آن پارامترهای کلیدی هستند که باید کنترل شوند. توزیع انداه ذرات پلیمر، نتیجه تعادل دینامیکی بین پدیده های شکست و چسبندگی است. پارامترهای متعددی بر روی سرعتهای شکست وچسبندگی و در نهایتا اندازه ذرات پلیمر موثر هستند که از مهمترین آنها می توان به نوع پایدار کننده ، غلظت آن و عامل فعال سطحی اشاره کرد. در این مطالعه تاثیر نوع و غلظت پایدار کننده و حضور عامل سطحی بر متوسط اندازه ذرات و توزیع آن در پلیمریزسیون سوسپانسیونی استایرن بصورت تجربی مورد مطالعه قرار گرفته است. با استفاده از دو نوع پایدار کننده پلیمری و معدنی، چگونگی تاثیر آنها بر اندازه ذرات با یکدیگر مقایسه شده است. از پایدار کننده های پلیمری، پلی وینیل الکل و پلی وینیل پیرولیدون و از پایدار کننده های معدنی نیز تری کلسیم فسفات مورد استفاده قرار گرفت و مشاهده گردید که در غلتهای یکسان، تاثیر پایدار کننده های پلیمری برای کاهش چسبندگی و دستیابی به توزیع باکتری از اندازه ذرات بیشتر است. تاثیر غلظت پایدار کننده بر روی اندازه متوسط ذرات و توزیع آن نیز بررسی گردیده و مشاهده شد که با افزایش غلظت پایدار کننده، اندازه متوسط ذرات کاهش یافته است. اثر عامل فعال سطحی نیز بر روی اندازه متوسط ذرات و توزیع آن مورد ارزیابی قرار گرفته و به نتیجه مشابهی رسیده شد.

Keywords:

پلیمریزاسیون سوسپانسیونی , پایدار کننده , عامل فعال سطحی , اندازه ذرات , استایرن