حذف آفت کش پرمترین از آب توسط ترکیب کایتوزان-نانوذرات اکسید روی بعنوان یک جاذب

سنتز بسترهای ترکیب کایتوزان-نانوذرات اکسید روی توسط یک روشی برپایه پلیمر انجام شد. نانوبیوکامپوزیت حاصل توسط میکروسکوپی اسکن الکترونی (SEM)، اسپکتروسکوپی پراش اشعه ایکس (XRD) و اسپکتروسکوپی مادون قرمز (FT-IR) مشخص شد. کاربردهای جذب سطحی برای حذف آلاینده های آفت کش انجام شد. شرایط بهینه، شامل دوز جاذب سطحی، زمان تماس، غلظت اولیه آفت کش و pH به روی جذب سطحی آفت کش توسط بسترهای کایتوزان پر شده با نانوذرات اکسید روی بررسی شد. نتایج نشان داد که5/0 گرم از نانوترکیب، در دمای اتاق و pH 7، می تواند 99 درصد آفت کش را از محلول پرمترین (25 میلی لیتر، 1/0 میلی گرم بر لیتر)، با استفاده از اسپکتروفتومتر UV در 272 نانومتر حذف کند. سپس کاربرد جاذب سطحی برای حذف آفت کش در ستون روی خط مورد مطالعه قرار گرفت. ستون با محلول هیدروکسید سدیم 1/0 مولار کاملا احیاء شد و برای کاربرد جذب سطحی مجدداً استفاده شد. بنظر می آید نانوکامپوزیت کایتوزان/اکسید روی ماده امید بخش جدیدی در کاربرد تصفیه آب با %56 احیاء پس از 3 دوره باشد.

Keywords:

نانوذرات اکسید روی , کایتوزان , پرمترین , جذب سطحی