نگاهی بر تجارب و برنامه های ترویج و آموزش در کشور هندوستان در مقابله با تغییر اقلیم و اثرات آن بر توسعه پایدار روستایی و کشاورزی و امنیت غذایی

تغییر اقلیم یکی از بزرگترین چالش هایی است که کره زمین هم اکنون با آن مواجه می باشد . میزان بارندگی متوسط سالانه ایران حدود 224 تا 275 میلیمتر است که این میزان حدود یک سوم متوسط بارندگیهای خشکیها ( 800 میلیمتر) و کمتراز یک سوم بارندگی متوسط کره زمین ( 1133 میلیمتر) می باشد . بخش کشاورزی به عنوان یکی از مهم ترین بخش های تولیدی کشور در تأمین امنیت غذایی مورد نیاز مسئولیت بسیار سنگینی بر دوش دارد، که با توجه به بهره وری نیروی انسانی میتواند این بخش را دست یابی به این هدف عمده خود در حد بسیار مناسبی یاری دهد. گرمایش جهان و تغییر اقلیم باعثکاهش دور از انتظار محصولات کشاورزی در بعضی از کشورهای جهان شده است. در واقع گرمایش جهان قبلا هم در بعضی از کشورها بازده محصولات کشاورزی را کاهش داده بود. این کاهش به انداز های است که م ی توان آ ن را یکی از عوامل مهم افزای شدهنده قیمت های جهانی خواربار دانست که در سال های اخیر فشار بیشتری در بین مردم ایجاد کرده ا ست. مطالعاتنشان م یدهد که در سا لهای اخیر برداشت محصولات کشاورزی در بسیاری از کشورهای مهم جهان به دلیل این گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی چند درصد افت کرده است. این مقاله قسمتی از طرح پژوهشی با عنوان ( بررسی اهمیت و تأثیرات تغییرات اقلیمی در کشاورزی استان خراسان جنوبی و راهکارهای آموزشی و ترویجی مقابله با آنها ) که توسط نگارنده در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بیرجند- استان خراسان جنوبی در حال اجرا میباشد

Keywords:

تغییر اقلیم , اثرات , توسعه پایدار , روستا , کشاورزی , امنیت غذایی , هندوستان , ایران