اترپروبیوتیک برتکامل میکروفلور شکمبه کاهش اسهال و میزان بهبود رشددرگوساله هلشتاین

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 764

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PEJVAD-1-2_004

تاریخ نمایه سازی: 10 فروردین 1393

Abstract:

مطالعات نشان داده است که استقرار زودهنگام فلورمیکروبی دردستگاه گوارش نشخوارکنندگان تاثیرات مثبت گوناگونی برسطح سلامت و تولید آنها دارد براساس تعریف سازمان غذاوکشاورزی ملل متحدFAO پروبیوتیک ها دسته ای ازمیکروارگانیسم های زنده هستند که درصورت تجویز کافی موجب بهبود سطح سلامت میزبان میگردند تحقیقات اخیر نشان داده است که تجویز پروپبیتیک دردام های شیری موجب افزایش وزن تولید و قابلیت هضم موادغذایی می گردد درمطالعه حاضر اثرتجویز پروبیوتیک برروی تکامل میکروفلورشکمبه افزایش وزن وبروز اسهال درگوساله هلشتاین مورد مطالعه قرارگرفته است بدین منظور 16گوساله شیرخوار هلشتاین به دوگروه کنترل و پروبیوتیک تقسیم شدند مطالعه درطی چهارماه انجام شد پروبیوتیک مورد استفاده دراین مطالعه حاوی مخمر eaisiverec secymorahccaS| و باکتری silitbus sullicaB|بود که بطور روزانه به شیرگوساله افزوده میشد گوساله ها بطور هفتگی وزن می شدند و ازنظر بروز اسهال تحت نظر بودند محتویات شکمبه نیز بطور ماهانه اخذوبررسی میشد جهت بررسی فاکتورهای خونی نظیر هماتوکریت آلبومین پروتئین تام و ایمونوگلوبولین نمونه خون طی روزهای هفت 30و60 اخذگردید میزان افزایش وزن درگروه پروبیوتیک بطور معنی داری 10/0

پروبیوتیک درحدود18درصد کمتر ازگروه کنترل بود میزان هماتوکریت و پروتئین تام نیز درگروه پروبیوتیک افزایش معنی داری پروبیوتیک دارای ظاهری سبزرنگ بود درحالیکه محتویات شکمبه گروه کنترل شیری رنگ بود وظاهری بزاق مانند داشت براساس نتیاج حاضر می توان نتیجه گرفت که افزودن پروبیوتیک میتواندباتسریع تکامل میکروفلورشکمبه موجب بهبود هضم موادغذایی و درنتیجه افزایش رشدسلامت وتولید دام گردد

Authors

هادی افتخاری

دستاردکترای تخصصی جراحی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

امیر چهاردولی

دستاردکترای تخصصی بیماریهای داخلی دام های بزرگ دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد

مدیا کمالی

دستیاردکترای تخصصی فیزیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

بهرام بهرامی

دانشجوی دکتری حرفه ای دامپزشکی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج