اثرات کشت طولانی مدت بر روی بعضی خصوصیات خاک و شکل های آهن در منطقه پیرانشهر در راستای کشاورزی پایدار

کشت طولانی مدت سبب تغییرات قابل توجه در خصوصیات خاک می وشد و در دراز مدت منجر به تخریب خاک در اراضی مختلف می شود. مطالعه حاضر به منظور بررسی تغییرات بعضی از خصوصیات خاک ها و شکل های آهن تحت تأثیر کشت طولانی مدت واقع در منطقه پیرانشهر انجام شد. بدین منظور تعداد 12 پروفیل (6 پروفیل زراعی و 6 پروفیل غیر زراعی هم جوار) پس از تشریح، بررسی و نمونه برداری تحت آزمایشات مخلف فیزیکی و شیمیایی و تعیین اشکال مختلف آهن قرار گرفت. نتایج نشان داد به دلیل کشت های طولانی مدت و افزایش تغییرات وارد شده توسط عملیات کشت و کار در مقایسه با زمینه ای دست نخورده مجاور مقدار شن خاک کاهش و مقدار رس خاک افزایش یافته است. همچنین نتایج نشان داد میزان رس در زمینه ای تحت کشت در هر پروفیل با افزایش عمق افزایش نشان داد. مقدار شوری در پروفیل های (1 و 2 و 3 و 6) کاهش پیدا کرده است (0/2-0/5 ds/m)، همچنین عملیات کشت باعث افزایش pH در پروفیل های 1 و 2 و 5 شده است (2/1-0/2). میزان کربنات کلسیم معادل در افق سطحی زمین های زراعی نسبت به غیر زراعی روند کاهشی نشان داد. مقدار آ]ن کل در افق سطحی پروفیل های (3، 4، 5، 6) غیرزراعی بیشتر از خاکهای زراعی است (0/9 تا 2/9 گرم بر کیلوگرم). مقدار آهن پدوژنیک در افق سطحی خاک های زراعی بیشتر از خاک های غیر زراعی است (0/3 تا 1 گرم بر کیلوگرم)، ولی آهن بی شکل روند منظمی ندارد. عملیات زراعی ضمن تسریع فرایند هوادیدگی و فرایندهای خاکسازی باعث افزایش میزان رس و سیلت و کاهش شن و تغییرات نامنظم در خصوصیات شیمیایی مانند pH, EC و همچنین افزایش میزان آهن پدوژنیک و کریستالی شده است.

Keywords:

کشت طولانی مدت , خصوصیات خاک , اشکال آهن , شوری