تغییرات میزان روغن و پروتئین ذرت در واکنش به روش های تیمار بذر و استعمال برگی کودهای زیستی و آلی

به منظور بررسی مقایسه اثرات تیمار بذر و استعمال برگی کودهای آلی و زیستی بر برخی خصوصیات کیفی ذرت، آزمایشی با 11 سطح تیماری در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه در سال 1390 اجرا شد. تیمارها شامل کودهای آلی با نام های تجاری هیومکس (حاوی ماده آلی اسید هیومیک)، بیومکس (حاوی مواد ریز مغذی و مواد آلی)، مارمارین (حاوی نوعی جلبک و مواد ریز مغذی)، کود زیستی نیتروکسین (حاوی باکتری های ازتوباکتر و آزوسپیریلوم)، آب و شاهد بودند. تیمارها به دو روش بذر مال و استعمال برگی اعمال شدند. نتایج نشان داد که درصد روغن و عملکرد روغن تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. اما درصد پروتئین و عملکرد پروتئین در هر دو روش تیمار بذر و استعمال برگی دارای اختلاف معنی داری بودند. در روش تیمار بذر، بیشترین میزان عملکرد روغن (1197/5 کیلوگرم در هکتار) از تیمار هیومکس ولی در حالت استعمال برگی بیشترین مقدار عملکرد روغن (1213/8 کیلوگرم درهکتار) متعلق به ماده تیماری نیتروکسین بود. گیاهان تیمار شده با مارمارین به صورت تیمار بذر و استعمال برگی بیشترین درصد پروتئین را دارا بودند.

Keywords:

اسیدهیومیک , عملکرد پروتئین , عملکرد روغن , مارمارین , نیتروکسین