اثر تنش کم آبی و منابع کودی فسفات بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت

به منظور بررسی اثرهای تنش کم آبی، کودشیمیایی، کود زیستی میکروبی فسفاته گرانوله و تلفیقی از کودهای شیمیایی و زیستی فسفاته بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت سینگل کراس 704 ، آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی میانه اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عوامل مورد مطالعه شامل زمان‌های آبیاری در 3 سطح (عرف منطقه ، 3 روز دیرتر از عرف منطقه ، 6 روز دیرتر از عرف منطقه) و کود زیستی فسفره در 2 سطح (عدم استفاده از کود زیستی فسفره، استفاده از کود زیستی فسفره) و کود شیمیایی در 3 سطح (عدم استفاده از کودشیمیایی فسفره، 45 کیلوگرم در هکتار P2O5) ، نود کیلوگرم در هکتار P2O5، در نظر گرفته شد. بیشترین عملکرد دانه ذرت در تیمار 45 کیلوگرم کود شیمیایی فسفات + استفاده از کودزیستی به میزان 8507 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. تنش کم آبی در آبیاری ( 6 روز تأخیر) و آبیاری ( 3 روز تأخیر) عملکرد دانه را بترتیب 20 و 10 درصد کاهش داد. بیشترین عملکرد درتیمار بر همکنش آبیاری عرف منطقه و استفاده از کود زیستی و مصرف 45 کیلوگرم درهکتار کود شیمیایی به دست آمد . نتایج این پژوهش نشان داد که کود زیستی عملکرد دانه را تحت تنش کم آبی افزایش می‌دهد ولی با آبیاری عرف منطقه عملکرد دانه ذرت را به مقدار زیاد افزایش می‌دهد. همچنین کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی به صورت توأم باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی فسفاته می‌شود

Keywords:

تنش کم آبی , کودزیستی فسفاته , کود شیمیایی فسفاته , عملکرد , ذرت