نقش اکوسیستم های جنگلی در اندوزش کربن سبز و کاهش تغییرات اقلیمی

پدیده افزایش اثر گلخانه ای یاتغییر اقلیم ناشی ازحقیقت افزایش گازهای گلخانه ای بویژه دی اکسید کربن دراتمسفر می باشد که منجربه گرم شدن کره زمین می شود. هیئت بین الدولی تغییرات آب وهوایی (IPCC) که مرجعی معتبر در زمینه تغییرات آب و هوایی وتاثیرات گرمایش جهانی است،در گزارشی اعلام داشت که بیشر افزایش دمایی که از اواسط قرن بیستم در کره زمین مشاهده شده،مربوط به گازهای گلخانه ای است که انسان ها تولید کرده اند.تقریبا 20 درصد از گازهای گلخانه ای جهان،از مساله نابودی جنگل ها نشات گرفته اند. در صورت عدم کنترل تولید CO2 در سال 2100به 50%بیش از حد فعلی خواهد رسید که به دنبال آن میانگین دمای سطح زمین بین1/4تا 5/8 درجه سانتی گراد تا سال 2100افزایش می یابد.به منظور کاهش گاز دی اکسید کربن در اتمسفر،مهم ترین راه پس از کاهش مصرف سوختهای فسیلی، اندوزش کربن سبز در اکوسیستم های زمینی و خشکی است. تنها پس از کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در2007 در بالی اندونزی (UNFCCC COP 13) ،مذاکرات بین المللی بر روی نقش اکوسسیتم ها جنگلی در اندوزش کربن سبز متمرکز شده است.به لحاظ چرخه کربن و ذخیره کربن ،جنگلی یکی از مهم ترین اکوسیستم های خشکی است.جنگل ها عمدتا از طریق تحت تاثیر قرار دادن میزان دی اکسید کربن در اتمسفر ،تغییرات آب و هوایی را بطور عمده تحت تاثیر قرار می دهند.اکوسیستم های جنگلی جهان هم در جذب دی اکسید کربن اتمسفری تاثیر دارند و هم شرایط مناسب برای چرخش کربن و ذخیره آن در خاک را فراهم می کنند. میزان اندوزش کربن سبز در اکوسیستم جنگلی در زیست توده زنده حدود 44 درصد،خاک 46 درصد، چوب خشک 6 درصد ولاشبرگ 4 درصد می باشد.طبق تحقیقات جدید ،جنگل ها علاوه بر اندوزش کربن سبز ذرات ریزی را به نام هواویز(Aerosol)در خلال رویش،تولید می کنند که این ذرات منعکس کننده نور خورشید به فضای می باشند و اکوسیستم های جنگلی از این طریق تغییرات اقلیمی را کنترل می کنند.

Keywords:

کربن سبز , تغییرات اقلیمی , اکوسیستم های جنگلی , گاز های گلخانه ای