بررسی تحمل به خشکی ارقام مختلف جو در شرایط کم آبیاری با استفاده از شاخص هایتحمل و حساسیت به خشکی

تنش خشکی مرحله پر شدن دانه مهمترین عامل کاهش عملکرد دانه غلات در استان آذربایجانغربی است. به منظور بررسی تحمل به خشکی لاین های جو، خصوصیات زراعی و مورفولوژیک آنها، تعداد 17 لاین امید بخش جو همراه 3 رقم شاهد در دو محیط آبیاری نرمال و تنش خشکی مرحله پر شدن دانه، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس ساده صفات مورد بررسی نشان داد که بین لاین ها اختلاف معنی دار از نظر اکثر صفات مورد بررسی وجود داشت. در شرایط نرمال لاین 15 با 10/74 تن بالاترین عملکرد دانه را داشتند و با لاین های 13، 12، 10، 8 در یک گروه آماری قرار گرفتند، در شرایط خشکی لاین های 13و 15 بیشترین عملکرد دانه را دارا بودند و بر شاهدهای آزمایش برتری نشان دادند. بیشترین مقدار شاخص هایMP ،STI GMP ،HARM کمترین مقدار شاخص هایTOL ،SSI متعلق به لاین شماره 13 بود و بعنوان لاین برتر شناسایی گردیدشاخص های GMP و HARM ،MP ،STI بیشترین همبستگی را با هم و عملکرد دانه در دو شرایط محیطی نشان دادند وبه عنوان بهترین شاخص های تحمل به خشکی شناسایی شدند.

Keywords:

ارقام جو , عملکرد دانه , تنش خشکی , شاخص های تحمل به خشکی