بکارگیری رویکرد طراحی محیطی (CPTED)جهت ارتقای امنیت دربافت فرسوده شهری؛ مورد مطالعه: بافت سرسوده مرکز شهر ارومیه

بیشتر جرم ها وقتی اتفاق می افتد که مجرم فرصت را مناسب می بیند، این فرصت ها ممکن است به علت یک یا ترکیبی از چند عامل باشد. در بسیاری از مواقع واژه فرصت ارتکاب جرم در کنار امنیت به کار می رود. امنیت یکی از اصلی ترین عوامل پایداری جوامع امروزی به شمار می آید؛ بدون ثبات و امنیت هیچ جامعه ای امکان رشد و تکامل را نخواهد یافت و دستاوردهای مثبت جای خود را به پیامدهای منفی می دهند. یکی از راهبردهای فیزیکی افزایش امنیت، پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی (CPTED) می باشد که امروزه از کارآمدترین راهکارهای تأمین امنیت کالبدی با استفاده از کاهش فرصت های مجرمانه در فضاهای شهری می باشد. بافت های فرسوده در شهرها با توجه به ویژگی های خاص کالبدی و فعالیتی یکی از کانون های اصلی جرم خیزی محسوب می شوند. در این پژوهش عوامل مؤثر بر ناامنی و ا یجاد فرصت های مجرمانه بافت فرسوده مرکز شهر ارومیه مورد بررسی قرار گرفته اند. روش پژوهش تحلیلی- توصیفی بوده و از ابزار مطالعات کتابخانه ای، پیمایش و پرسشنامه باز برای جمع آوری اطلاعات لازم استفاده شده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد که با توجه به دلایل ناامنی در محدوده مورد بررسی، اصول رویکرد CPTED می تواند در کاهش دادن میزان ناامنی مؤثر باشد. بدین منظور در پایان پژوهش راهکارهایی جهت افزایش امنیت در محدوده با استفاده از رویکرد طراحی محیطی پیشنها شده است.

Keywords:

امنیت , جرم خیزی , بافت فرسوده , رویکرد طراحی محیطی (CPTED) , بافت فرسوده مرکز شهر ارومیه