ارزیابی نقش گردشگری بر پایداری سکونتگاه های روستایی؛ مطالعه موردی روستاهای شهرستان سروآباد

برای ایجاد یک توسعه همه جانبه و پایدار و همچنین جایگزینی منابع جدید کسب درآمد به جای منابع نفتی نیازمند استفاده از تمامی امکانات و قابلیتهای کشور می باشیم. در این راستا صنعت گردشگری که اقتصاد دانان آن را سومین پدیده اقتصادی پویا و روبه رشد، پس از صنعت نفت و خودروسازی می دانند به عنوان نیاز اساسی کشور مطرح می شود. از این رو بررسی اثرات این صنعت در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در مناطق مختلف کشور ضرورت می یابد. بنابراین هدف کلی از این پژوهش، بررسی این مقوله در شهرستان سروآباد است که برای رسیدن به این هدف از دو روش اسنادی و میدانی استفاده شده است. به طور کلی پس از مطالعات میدانی و تکمیل پرسش نامه ها، دادهها مورد تجزیه و تحلیل قرار رگفته اند، یافته های این پژوهش نشان می دهد که با وجود قابلیتهای گردشگری فراوان در روستاهای شهرستان سروآباد، گردشگری تأثیر چندانی بر ابعاد توسعه پایدار در این شهرستان نداشته است. اما در صورت برنامه ریزی صحیح و مرتفع کردن نیازها و الزامات توسعه این صنعت، می توان در دراز مدت آسیب های فرهنگی و محیطی را به حداقل رسانده، رضایت بازدیدکنندگان را فراهم ساخته و مقدمات رشد اقتصادی ناحیه را فراهم آورد.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , توسعه گردشگری روستایی , شهرستان سروآباد