ضرورت هستی شناختی آموزش چند فرهنگی در بازسازی دموکراتیک ساختار اجتماعی ایران

توجه به آموزش و پرورش تکثررا و لحاظ کردن اصول و فعالیت های تربیتی چند فرهنگه، بالاخص پس از چرخش نظری عام جامعه شناسی پس از دهه ی 60 و 70، در حال حاضر به مثابه ی روندی سیاسی با هدف ایجاد یک جامعه ی مساوات خواه و دموکراتیک در نظر گرفته می شود. چنین رویکردی با بازخوانی و فراخوانی عناصر به حاشیه رانده شده و گروه های اجتماعی مطرود، هر گونه لام محوری و تمرکز گرایی حاد چه در سطح آموزش و چه در ساختار اجتماعی را به چالش می کشاند. رهیافت های نظری و عملی آموزش و پرورش تکثر گرا با عنایت به رویکردهای پست مدرن در اینجا مثمر ثمر خواهد بود. اهداف و سوالات تحقیق: یکی از مسائل مهم در جوامع چند قطاعی و چند قومی موجود در جهان از جمله ایران، این است که در اینگونه جوامع گروههای قومی چگونه باید با هم پیوند بخورند. به عبارت دیگر مسئله این است که یکپارچگی اجتماعی با وجود مناسبات گسترده بین واحدهای جمعی چگونه امکان پذیر است و چگونه این مناسبات جهتی پیوسته به خود می گیرند. روش مطالعه: این تحقیق کیفی بوده و با رویکرد تاریخ شفاهی و با استفاده از تکنیک مصاحبه عمیق و تشکیل حلقه های بحث گروهی متمرکز انجام گرفته است. در نهایت جهت تحلیل داده های حاصل از مصاحبه های انجام شده از تکنیک شناخته شده نظریه زمینه ای (GT) استفاده شده است. بحث و نتیجه گیری: در حقیقت توجه به آ»وزش و پرورش تکثرگرا با شالوده شکنی از آنچه می توان ممانعتی بر سرراه دستیابی به تکثر فرهنگی باشد، می توان راه را برای دستیابی به دموکراسی مهیا تر سازد. تا زمانی که گفتمانهای مسلط که ریشه در اعصار پیشامدن نیز دارند، راه را برای بازی نشانه ها و حضور مطرودین و به حاشیه رانده ها باز نکنند، ممارست دموکراسی تنها در حوزه ی ساخت و ایجاد نهاده های سیاسی باقی خواهد ماند. رهایی از دام چنین نهاده هایی که خود به اساسی ترین چالش زندگی انسان مبدل شده است، از رهگذر بازسازی و شالوده شکنی نظام آموزشی متمرکز و غیرتکثر گرا می گذرد. امری که امید به دتیابی به پیشرفت و آزادی را دوچندان خواهد ساخت. دلایل استفاده و به کارگیری آموزش و پرورش چند فرهنگی عبارتند از: -دیدگاه های جایگزین والترناتیو را در باره اطلاعاتی که هم اکنون در نظام آموزشی تدریس می شود، ارائه می دهد. –به گروه های فرهنگی و قومی احساس تعلق می دهد و این که آنان در علم و ادب و تاریخ کشور جایی دارند. –تصورات قالبی، کلیشه های قومی عمدتاً توهین آمیز و تحقیرآمیز، پیش داوری ها و گرایش های قوم پرستانه و نژاد پرستانه را در جامعه کاهش می دهد. –از طریق توجه به تفاوت های قومی و فرهنگی باعث به وجود آمدن انسجام ارگانیکی جامعه می شود. –باعث شور و نشاط فرهنگی و اجتماعی شده و امید اجتماعی را در میان آحاد شهروندان افزایش می دهد.

Keywords:

آموزش و پرورش تکثرگرا , نظام چند فرهنگی , کلام محوری , جامعه دموکراتیک , گروه های مطرود , تکثر قومی- فرهنگی