بررسی اثرات میزان و روشهای مصرف سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه

کمبود عناصر ریز مغذی از قبیل روی در خاکهای زراعی کشور و به خصوص استان خراسان گسترش زیادی دارد. مصرف روی در اکثر خاکها موجب افزایش وزن خشک ماده گیاهی و در همه آنها باعث افزایش غلظت روی و جذب کل آن توسط گیاه می گردد به منظور بررسی اثرات میزان و روشهای مصرف سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه رقم ورامین آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات پنبه کاشمر استان خراسان رضوی طی دو سال 1386-1387 اجرا گردید.تیمارهای آزمایشی شامل مقادیر مصرف خاکی سولفات روی در 4 سطح (0, 20, 40 و 60 کیلوگرم سولفات روی قبل از کشت و محلول پاشی سولفات روی در 2 سطح (0 و 0/5 درصد) بود. مصرف خاکی سولفات روی قبل از کشت و محلول پاشی سولفات روی در مراحل تنک و شروع گلدهی انجام شد. نتایج نشان داد که بین متوسط وش تولیدی تیمارهای مختلف آزمایش تفاوت آماری معنی داری در سطح 5% وجود دارد. بیشترین میزان وش تولیدی به میزان 3950 کیلوگرم در هکتار از تیمار مصرف خاکی 40 کیلوگرم سولفا تروی در هکتار همراه با محلول پاشی سولفات روی با غلظت 0/5% بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد(بدون مصرف خاکی و محلول پاشی سولفات روی) 23% افزایش عملکرد نشان داد. اندازه گیری اجزاء عملکرد در پنبه نشان داد که بالاترن وزن تک غوزه پنبه (5/6 گرم) از تیمار مصرف خاکی 40 کیلوگرم سولفات روی در هکتارهمراه با محلول پاشی سولفات روی بدست آمدکه نسبت به تیمارشاهد 18% افزایش نشان داد.

Keywords:

پنبه , سولفات روی , عملکرد , کاشمر