بررسی معماری بومی عمارت صیامی ها تحفه ای از گرجی ها در دوره قاجار

با نگرش به گذشته پر بار فرهنگ، تمدن و هنر سرزمین مان ایران، بالاخص هنر زیبای معماری شاهدیم که بناهای تاریخی سرزمینمان علاوه بر زیباییظاهری از ارزش های والاتری نیز برخوردار بوده است و ذهن جستجوگر را به همراه جلوه های زیبای ظاهری، به رمز و راز درونی و مفاهیم والایمعماری رهنمون می سازد. ازآنجا که اصول و ویژیگی های خاص معماری ایرانی به طور ظریف و آگاهانه در بناها، مورد توجه طراحان این مرز و بومبوده است، مطالعه و شناخت دقیق این اصول و روش ها می تواند ما را برای رسیدن به درک دقیق آثار معماری با هویتی کاملاٌ ایرانی و مطابق با معیارهایخاص جغرافیایی، بومی و فرهنگی هر منطقه یاری رساند. در این مقاله سعی شده ابتدا ضمن معرفی بهشهر به چگونگی مهاجرت و محل اسکان گرجی ها در ایران و شهرستان بهشهر پرداخته شود، سپس ضمن بیان اصول معماری تاریخی- بومی شمال ایران که باعث ماندگاری و پایداری کالبدی بنا ها طی صدها سال علیرغم رطوبت بالا و بارش زیاد در این اقلیم می شدند، عمارت صیامی ها به عنوان بنایی با الگوی معماری شرق مازندران مورد مطالعه قرار گیرد تا ضمن بررسی چگاونگی تطبیاق معماری آن باشرایط اقلیمی به علل اسیب های کالبدی بنا در مواجهه با عوامل اقلیمی و غیر اقلیمی پرداخته شود و این عوامل مقایسه گردد تا مشخص شود که سهمعوامل تحریب در این بنای تاریحی چگونه است. روش تحقیق در این مقاله میدانی و تاریخی تحلیلی با استناد به مدارک کتابخانه ای است.

Keywords:

معماری بومی , گرجی ها , عمارت صیامی