تاثیر تنش کم آبی و محلول پاشی با روی و منگنز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین

به منظور بررسی تأثیر تنش کم آبی و محلولپاشی با روی و منگنز بر عملکرد واجزای عملکرد ذرت شیرین در منطقه قزوین آزمایشی در بهار و تابستان سال 1391 درشهرستان قزوین اجرا گردید.تنش رطوبتی در چهار سطح آبیاری معمولکه شامل قطع آبیاری در مرحله4-2برگی،درمرحله گلدهی،در مرحله 4-2برگی و گلدهی و کاربرد ریزمغذی در چهار سطح محلول پاشی با آب خالص ،با روی،با منگنز و محلولپاشی با روی و منگنز به صورت توأم بود.نتایج حاصل ازاین پژوهش نشان دادکه بین سطوح مختلف تنش کم آبی اختلاف معنی داریوجوددارد و مطلوبترین تیمار- آبیاری،آبیاری معمول با عملکرددانه 4631 کیلوگرمدرهکتارمیباشد. کمترین عملکرد محصول از قطع آبیاری در مرحله 42 برگی و قطع آبیاری در مرحله گلدهی و عدم کاربرد ریزمغذی بدست آمده است که این نشان دهنده آن است که بامحلول پاشی عناصر ریزمغذی روی و منگنز تاحدی اثر منفی تنش رطوبتی کاهش یافت اما این کاهش از نظر آماری اختلاف معنیداری نداشت.بطور کلی نتایج این آزمایش بیانگر آن است که بینسطوحمختلفکاربردریزمغذینیزاختلافمعنی داریوجوددارد و با محلولپاشی عناصر ریزمغذی روی به همراه منگنز میتوان حداکثر محصول را بدست آورد

Keywords:

ذرت شیرین , تنش , آبیاری , روی , منگنز , عملکرد و اجزای عملکرد