صندوق سرمایه گذاری مشترک ابزاری کمکی برای سرمایه گذاری کوچک

از تصمیماتی که مدیران واحدهای اقتصادی به منظور حداکثر ساختن ثروت سهامداران اتخاذ می نمایند، تصمیمات مربوط به تامین مالی بنگاه می باشد. این نوع تصمیم گیری ها مربوط به ساختار سرمایه و همچنین تعیین و انتخاب بهترین شیوه تامین مالی و ترکیب آن می باشد. از طرفی در نظام مالی اسلامی، گردآوری و تجهیز منابع مالی به دلیل حرمت ربا باید از طریق ابزارهای مالی بدون بهره انجام پذیرد. بدین منظور تشویق اسلام به مشارکت گسترده در سود و یا مالکیت، به عنوان جایگزینی مناسب برای ابزارهای مبتنی بر بهره محسوب می گردد. یکی از این ابزارهای نوین مالی، صندوق سرمایه گذاری مشترک هستند که به عنوان ابزاری در بازار ثانویه شناخته می شوند و بر اساس قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (ماده1- بنده 20)، به شرح تعریف شده است: صندوق سرمایه گذاری نهادی مالی است که فعالیت اصلی آن سرمایه گذاری در اوراق بهادار می باشد و مالکان آن به نسبت سرمایه گذاری خود، در سود و زیان صندوق شریک اند... در ایران نیز در مدت کوتاهی که از تأسیس و فعالیت این صندوق ها می گذرد استقبال توجهی از سوی سرمایه گذاران صورت گرفته است که صدور و عرضه حدود یکصد هزار واحد سرمایه گذاری و رسیدن ارزش سرمایه گذاری صندوق ها به بیش از 130 میلیارد ریال تا پایان مرداد ماه 87 را می تون دلیلی بر دید مثبت سرمایه گذاران نسبت به آنها به عنوان بستر مناسبی برای سرمایه گذاری دانست. البته چنین حالتی عمدتاً به ویژگی های مثبت و مزایای این نهاد مالی مربوط می شود که مدیریت حرفه ای، تنوع سازی، صرفه جویی در مقیاس، نقدشوندگی بالا برخی از ویژگی های مثبت و مزایای این ابزار مالی می باشد. در این مقاله سعی شده است که با بررسی مقایسه ای بین ابزارهای مالی موجود در ایران بر جایگاه و مزایای صندوق های سرمایه گذاری مشترک تاکید شود.

Keywords:

صندوق سرمایه گذاری مشترک , ابزارهای تامین مالی , Mutual Fund