مد لسازی فرآیند رسوخ مخلوط های گازی از غشاءهای پلیمری شیشه ای توسط فرمولاسیو ن استفان- ماکسول

در بیشتر مدل های انتقال جرم در غشاءها ، شار عبوری از غشاء را تنها با یک پارامتر رسوخ به گرادیان آن جزء در غشاء مرتبط می سازند و اثرات گرادیان جزء دوم بر روی شار جزء اول نادیده گرفته می شود و گزینش پذیری غشاء از نسبت پارامتر رسوخ دو جزء در حالت خالص تحت عنوان گزینش پذیری ایده ال تعیین می شو د. در حالیکه انتقال جرم در حالت چند جزئی به دلیل تعاملات بین اجزاء پیچیده می گردد . در این مطالعه مدل کلی انتقال برا ی مخلوط گازها از غشاءهای پلیمر ی در چهارچوب روش مکانیسمی استفان ماکسول برای سیستم های چند جزئی ا رائه شد ه اس ت که در آن اثر پذیری شار یک جزء از تعامل های ترمودینامیکی و سنتیکی بین اجزاء به صورت جداگانه لحاظ شده است. سیستم انتخاب شده برای تست نتایج مدل عبور گزینشی 4CO2 /CH از ورای پل یآمید شیشه ای بوده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که کوپل سنتیکی د رمورد انتقال مخلوط گازها در سیستم مورد بررسی اهمیت چندانی نداشته و می توان از ان صرف نظر نمو د. در حالیکه تعاملات ناشی از کوپل ترمودینامیکی در شار و انتقال نقش داشته و باید با استفاده از یک مدل ترمودینامیکی مناسب در توصیف مدل انتقال منظور گردد.

Keywords:

جداسازی غشائی گازها , غشاءهای پلیمری , فرمولاسیون استفان-ماکسول , کوپل سنتیکی و ترمودینامیکی