ارزیابی تحمل به تنش رطوبتی ژنوتیپ های امیدبخش گندم در مراحل رشد رویشی و پر شدن دانه با استفاده از شاخص های مختلف تحمل به تنش

اصلاح و بهبود تحمل گندم به تنش های محیطی از اهداف اساسی اصلاح نباتات بوده ودر میان تنش ها ، تنش رطوبتی یکی از عوامل محدود کننده در تولید پایدار گندم به شمارمی رود . بدین منظور شاخص های تحمل ٢٤ ژنوتیپ پیشرفته گندم نان، تحت ٣ تیمار: آبیاری کامل، تنش رطوبتی قبل از گرده افشانی و تنش رطوبتی بعد ازگرده افشانی و هر کدام با چهار تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند . در ارزیابی تحمل و حساسیت ژنوتیب های مورد مطالعه به تنش رطوبتی از شاخص GMP ،TOL ،MP ،SSI و STI استفاده گردید . ژنوتیپ ها ی شماره 2، 4، 7، 8، 11، 13، 14، 15، 16، 21 و 23 در هر شرایط آبیاری عملکرد دانه بالاتر از میانگین نشان دادند. این ارقام اکثرا STI بالائی نیز دارند . در کل رقم شماره ١٥ (Ow184524-3H-o-Hon-No/P101//Bb.) باتوجه TOL و STI برای هر شرایط تنش رطوبتی از اهمیت بالائی برخوردار بوده و می تواند مورد استفاده قرار گیرد. نتایج حاصله نشان داد ، شاخص GMP و STI نسبت به سایر شاخص ها در پیش بینی عمل کرد از اهمیت بالائی برخوردار می باشند. با این دو شاخص می توان ژنوتیپ های متحمل را بهتر گزینش کرد.

Keywords:

تحمل به خشکی , رشد رویشی , ژنوتیپ های متحمل