قابلیت استفاده صفات فیزیولوژیک برای ارزیابی مقاومت به خشکی در گندم

به منظور بررس صفات فیزیولو ژیک در ارزیابی مقاومت به خشکی در گندم , آزمایشی در سال زراعی 84-83 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام شد . آبیاری در دو سطح عدم آبیاری (S) و آبیاری کافی (N) به عنوان یک عامل و ۱۷ لا ین گندم به عنوان عامل دوم به صورت یک طرح اسپلیت بلوک در سه تکرار قرار گرفتند . صفات فیزیولو ژیک مورد اندازه گیری عبارت از سطح برگ پرچم ، محتوای نسبی کلروفیل برگ، فلورسانس کلروفیل ، میزان فتوسنتز ، دمای کنوپی و محتوای نسبی آب برگ بودند. از میان صفات فیزیولوژیک بررسی شده، میزانفتوسنتز، محتوای نسبی کلروفیل برگ و سطح برگ پرچم و شاخص STI در هر دو شرایط آبیاری وراثت پذیری های عمومی نسبتًا بالایی از خود نشان دادند . در شرایط فاقد تنش ، سطح برگ پرچم و در شرایط تنش، سطح برگ پرچم و دمای کنوپی همبستگی معنی داری با شاخص STI داشتند . در تجزیه علیت شاخص و در شرایط نرمال ، صفات سطح برگ پرچم و محتوای نسبی آب برگ بیشترین اثرات مستقیم را روی STI داشتند ولی در شرایط تنش از میان صفات فیزیولو ژیک ، سطح برگ پرچم ، دمای کنوپی ، میزان فتوسنتز ، فلورسانس کلروفیل و محتوای نسبی آب برگ بیشترین اثر ات مستقیم را بر روی شاخص STI نشان دادند پس سطح برگ پرچم در شرایط فاقد تنش و واجد تنش ر ا، برای گزینش غیرمستقیم در جهت افزایش عملکرد و شاخص STI می توان پیشنهاد نمود.

Keywords:

تجزیه علیت , فتوسنتز , فیزیولوژی , کلروفیل , گندم , مقاومت به خشکی