پژوهشی زبانشناختی پیرامون دلالت و موضوعیت کاربرد نام حیوانات در قرآن کریم
Publish place: International Congress on Culture and Religious Thought
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,647
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCRT01_0190
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393
Abstract:
از جمله ویژگی های قرآن کریم کاربرد کلمات معمول و مأنوس همچون اسامی جانوران و حیوانات است. کاربرد نام 40 حیوان در بیش از 190 آیه و نامگذاری برخی سوره ها بدین نام ها، بیانگر اهمیت کاربرد این دسته از نام ها در قرآن می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی کاربرد نام حیوانات در آیات حاوی نام حیوان به لحاظ دلالت معنایی و موضوعیت است. بدین منظور پس از استخراج کلیه آیاتی که حداقل به نام یک حیوان در آن ها اشاره شده بود، دلالت معنایی و موضوعیت این آیات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که دلالت معنایی در الفاظ حیوانات اغلب از نوع ارجاعی، عام، ثابت و صریح است. در میان حیوانات به کار رفته بیشرین کاربرد را به ترتیب الفاظ: چهارپایان، شتر، مرغ/پرنده، گاو، جنبنده، حیوان، گوساله، اسب، ماهی، گوسفند، اژدها، سگ داشتند و موضوع غالب این دسته از آیات به ترتیب مربوط به موضوعات: راهنماشناسی، قرآن شناسی و خداشناسی می باشد.
Keywords:
Authors
آزاده شریفی مقدم
دانشیار دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان
سودابه نظری رباطی
کارشناسی ارشد دانشگاه حضرت نرجس (س) رفسنجان کرمان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :