در طی ماههای اسفند 71 و فروردین 1372، یک رشته زمین لرزه درشمال غرب ایران به وقوع پیوست ، که شدت مطلق دو مورد مربوط به روزهای 24 اسفند 71 و 11 فروردین 72 بیش از 5 درجه ریشتر بوده است.
نتایج حاصل از بازدید مناطق مورد تاثیر زلزله و وضعیت خطوط هملرز که توسط کارشناسان شبکه تله متری لرزه نگاری دانشگاه تبریز ارائه گردیده، نشان دهنده ارتباط احتمالی اینحرکات برزشی با فعلای گسل شمال تبریز می باشد.
با توجه به این که آبادی های مجاورگسل مذکور، از جمله شهر تبریز در طول تاریخ بر اثر زمین لرزه های شدید به کرات تخریب شده اند و هم چنین مرکز تعداد قابل ملاحظه ای لرزه در سده اخیر ر اطراف این گسل بزرگ واقع شده است، بررسی خطر بالقوه آن به عنوان یک خاستگاه فعال زلزله ضروری می نماید. در این راستا هرچند اقداماتی که تاکنون برای شناخت ویژگی های لرزه زائی منطقه شمال غرب ایران به ویژه منطقه گسلی شمال تبریز به عمل امده با ارزش بوده، ولی به دلیل کمبود پایگاه های لرزه نگاری و عدم بهره برداری مستمر از وسایل نصب شده، فعالیت های انجام یافته به هیچ وجه متناسب با پیچیدگی خصوصیات لرزشی منطقه نبوده و پاسخگوی نیازهای علمی، فنی و عمرانی امروز نمی باشد.
در این خصوص، پارامترهای زمین لرزه ها Lx , Ly که بیانگر مشخصات اصلی خاستگاه زمین لرزه ها می باشد و هم چنین وضعیت سیسموژنی و پتانسیل لرزه زائی منطقه تبریز Mmax که در طرح و اجرای پروژه های عمرانی و صنعتی حائز اهمیت می باشد، تعیین گردیده است که نتایج حاصله در این مقاله ارائه می شود.