امنیت غذائی و بررسی چالش های آن در جهان

سال های اخیر مسوولان در وزارتخانه های متفاوت از واژه های امنیت غذایی و ایمنی غذا صحبت می کنند و در سند چشم انداز توسعه نیز به این مهم پرداخته شده است ولی اغلب این واژه ها از سوی بعضی از مسوولان اشتباه به کار گرفته می شود و به همین دلیل مسوولیت و نقش ها در وزارتخانه های متفاوت شفاف نیست. بانک جهانی در سال 1986 امنیت غذایی را به صورت « دسترسی همه مردم در تمام اوقات به غذای کافی برای داشتن یک زندگی سالم»تعریف کرد که این تعریف در کنفرانس رم مورد تاکید قرار گرفت.این تعریف به سه عنصر «موجود بودن غذا»،«دسترسی به غذا» و«پایداری در دریافت غذا»استوار است. عنصر موجود بودن غذا تنها به میزان مواد غذایی در مرزهای ملی که درگذشته عنصر اصلی امنیت غذایی بود، تکیه ندارد و امروزه شام تولید (عرضه داخلی )و و واردات مواد غذایی می باشد. مفهوم«دسترسی به غذا» نیز دسترسی فیزیکی اقتصادی به منابع جهت تامین اقلام غذایی مورد نیاز جامعه است و به معنای «پایداری در دریافت غذا»،ثبات و پایداری دریافت ارزش های غذایی مورد نیاز جامعه می باشد. امنیت غذایی یعنی دسترسی همه مردم در تما م اوقات به غذای کافی و سالم برای داشتن زندگی سالم و فعال. در آمد خانوار نقش مهمی در امنیت غذایی ایفا می کند.بخشی از این در آمد که صرف خریدن غذا می شود، ذائقه و دانش تغذیه ای خانوار در چگونگی تخصیص بودجه به بهترین نوع غذای در دسترس و چگونگی تقسیم غذا در داخل خانواده در امنیت غذایی از اهمیت ویژه برخوردار است .اگر سبدی که هرروز برای خانواده تهیه میشود درست انتخاب شود و برای تامین نیاز های افراد آن خانواده کافی باشد و در جریان پخت وتهیه غذا، مواد غذایی سالم و به طرز صحیح به سفره برسد به گونه ای که موجب سیری سلولی افرادی که دور سفره می نشینند شود، آن گاه امنیت غذایی تامین شده است.