اصلاح ژنتیکی در افزایش مقیاس تولید پروتئین های نوترکیب خوراکی

نقش پروتئین ها در منابع غذایی و غیرغذایی و کاربردهای صنعتی آنها امروزه بر همگان محرز است. با وجود اینکه منابع طبیعی مختلفی در تولید این اجزای مهم مشارکت دارند اما با توجه به رشد روزافزون جمعیت و افزایش نیازهای صنعتی به این ترکیبات بویژه آنزیم ها نیاز به افزایش مقیاس تولید آنها همراه با حفظ و یا ارتقای کیفیت امری اجتناب ناپذیر است.متخصصان زیست فناوری، همگام با پیشرفت های چشمگیر و مدنظر قرار دادن مسائل مربوط مرتبط با ایمنی به تولید پروتئین ها و آنزیم های نوترکیب برای مصرف صنعتی پرداخته اند. نظر به اهمیت آنزیم ها در تولید فراورده های غذایی و دربرخی موارد بهبود ویژگی های فراورده تولید شده، مطالعه حاضر به مرور روش های ژنتیکی رایج در تولید ترکیبات پروتئینی و بویژه آنزیم ها پرداخته است. محدود بودن تعداد منابع تولید پروتئین ها از یک طرف و بعضا دشوار بودن روش های استخراج و قیمت بالا متخصصان زیست فناوری را به تولید منابع جایگزین هدایت نمود. اصول زیربنایی این روش ها که مبتنی بر انتقال ژن موردنظر از سازواره اولیه به سلول های میکروبی با قدرت تکثیر بالا است توانست مشکل دیرینه افزایش مقیاس را تا حد زیادی مرتفع سازد. با توجه به اینکه مطالعات زیادی در زمینه ایمنی مصرف کننده پیرامون پروتئین های اصلاح ژنتیکی شده خوراکی انجام گرفته و در آینده نیز ادامه خواهد یافت امید است نتایج ارائه شده تحقیقات بتواند روند رو به رشدی درموفقیت های بعدی تولید صنعتی به دنبال داشته باشد.

Keywords:

زیست فناوری , اصلاح ژنتیکی , پروتئین نوترکیب