طراحی سیستم جدید هوشمند فتوولتائیک، به منظور انتقال ماکزیمم توان در شرایط عدم تطابق تابش روی پنل ها

این مقاله به تاثیر تابش نامتعادل روی پنلهای فتوولتائیک، در یک آرایه پرداخته است. تغییر شدت تابش میان پنل های یک آرایه به دلیل اتصالات مداری موج انحراف نقطه ماکزیمم توان، عدم ردیابی صحیح آن، و در نتیجه کاهش راندمان در ساختارهای متداول فتولتائیک می شود. با پیشرفت حوزه الکترونیک قدرت و ورود آن به حوزه فتوولتائیک، ساختارهای مختلفی با استفاده از کانوترهای الکترونیک قدرت و پنل های فتوولتائیک پیشنهاد شده است. در این تحقیق با بررسی ساختارهای مختلف روی یک نمونه واقعی، ساختار هوشمند به عنوان بهترین ساختار در شرایط تابش نامتعادل میان پنل های یک آرایه پیشنهاد شده است. از مزایای این ساختار تبدیل نقطه ماکزیمم توان به بازه ماکزیمم توان، و عملکرد مستقل هر پنل نسبت به پنل های مجاور در شرایط تابش نامتعادل است. به منظور پایداری ساختار پیشنهادی در بازه ماکزیمم توان، الگوریتم P&O پیشنهاد شده است. بررسی ها نشان می دهد که بر خلاف ساختارهای متداول، ولتاژ متغیر مناسبی برای P&O در ساختار هوشمند نبوده و موج ناپایداری ساختار می شود. به منظور رفع مشکل پایداری، متغیرهای کندوکتانس و مقاومت پیشنهاد و مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در نهایت مقاومت به عنوان بهترین متغیر به لحاظ سرعت و دقت ردیابی انتخاب شده است. برای راستا آزمایی طرح پیشنهادی از نرم افزار سیمولینک متل استفاده شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که با استفاده از ساختار هوشمند راندمان سیستم فتوولتائیک در شرایط تغییرا شدت تابش، 14 درصد نسبت به ساختارهای متداول بهبود یافته است.