ارزیابی مقاومت هشت توده بومی گیاه دارویی شنبلیله در شرایط تنش شوری (Trigonella foenum- graecum L)

ارزیابی تحمل به شوری گیاهان دارویی به منظور کشت در مناطق شور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش شور بر گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار سطح شوری (180، 120، 60، 0 میلی مولار کلرید سدیم) با سه تکرار در خارج از گلخانه در سال 1392 به اجرا درامد. نتایج نشان داد اثر سطوح مختلف شوری بر بیشتر صفات اندازه گیری شده معنی دار (0/01>=P) بود. توده های مورد بررسی شامل شنبلیله (اصفهان، تبریز، همدان، ساری، چالوس، امل، مشهد و یاسوج) بود. سطوح مختلف شوری موجب کاهش ارتفاع بوته، طول ریشه و ساقه، تعداد برگ در بوته ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه شد. افزایش شوری غلظت سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم را در بخش هوایی افزایش داده و باعث کاهش غلظت پتاسیم هوایی شد. در بین هشت توده شنبلیله مورد مطالعه ، توده های اصفهان، مشهد، چالوس مقاومت بیشتری به تنش شوری دارند و توده های تبریز، همدان و یاسوج حساسیت بیشتری به تنش شوری نشان دادند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد بتوان از این سه توده به عنوان توده های حاوی ژن های مقاومت به شوری برای اصلاح توده هایی با پتانسیل عملکرد زیاد استفاده کرد.

Keywords:

توده , شنبلیله , مقاومت به شوری , نسبت سدیم به پتاسیم