آسیب شناسی مخاطرات محیطی روستاهای شبانه ساز مورد: شهرستان شهریار

کلانشهرهای بزرگ همواره با معضل مهاجرت و افزایش بی رویه جمعیت مواجه اند. تا جاییکه طی روندی طبیعی جمعیت مازاد را به اطراف سوق می دهند. روستاهای شبانه ساز پاسخ بارز رانش جمعیت به پیرامون کلانشهرهاست. جمعیتی که روز را با کار در کلانشهر سپری می کنند و فراغت شب را در این روستاها می گذرانند. مکان هایی که طی چند شب بصورت غیرقانونی و کاملا ناامن ساخته شده اند و برطبق تقسیمات جمعیتی مرکز آمار ایران، در رده روستاها شمرده می شوند. روستاهای شبانه ساز با ویژگی هایی چون عدم رعایت قانون، نا امنی های اجتماعی فرهنگی، تراکم جمعیت ناسازگار، چندپارچگی قومیتی و بویژه آسیب پذیری اجتماعی، اقتصادی و کالبدی در مقابل مخاطراتمحیطی، اغلب در پیرامون شهرک های نوساز به چشم می خورند و برآیند مهاجرت های بیش از حد و اسکان غیر رسمی سرریز جمعیت کلانشهرها می باشند. شهرستان شهریار بعنوان یکی از شهرستان های استان تهران با داشتن 624440 نفر جمعیت در فاصله تقریبی 30 کیلومتری کلانشهر تهران واقع شده و بدلیل نزدیکی به مرکز اداری سیاسی کشور، از رشد قارچ مانند روستاهای شبانه ساز رنج می برد. این پژوهش سعی دارد با نظر به ضرورت رفع این معضل، پیامدهای منفی آن را تشریح نموده و لزوم توقف این روند را آشکار سازد. پژوهش از نوع توسعه ای نظری بوده و روش آن توصیفی تحلیلی می باشد. مطالعات کتابخانه ای ترکیبی، تکمیل پرسشنامه و انجام مصاحبه غیر رسمیجامع پدیدار شناسی نیز ابزار جمع آوری اطلاعات است. جامعه آماری کلیه روستاهای شبانه ساز موجود در 6 دهستان شهرستان شهریار بوده و نمونه گیری با استفاده از فرمول کوکران و جدول مورگان انجام گرفته است. در نهایت اطلاعات توصیفی با استفاده از نرم افزارها و تکنیک های آماری و غیر آماری تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که روستاهای شبانه ساز در صورت بروز مخاطرات محیطی به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و کالبدی بسیار آسیب پذیر می باشند و همچنین خود در بروز این مخاطرات سهم بسزایی بر عهده دارند.

Keywords:

مخاطرات محیطی , روستاهای شبانه ساز , مهاجرت , اسکان غیررسمی , شهرستان شهریار