ارزیابی دقت روابط عمق بیشینه آبشستگی پایه پل در شرایط جریان غیرماندگارتوسط دادههای آزمایشگاهی

اثرات انسانی بر ویژگیهای رودخانهها منجر به بروز عکسالعمل از طرف رودخانه میشود. در این راستااحداث پایههای پل بر روی رودخانه تغییر در شرایط طبیعی آن قلمداد میشوند. وقوع آبشستگی موضعی یکیاز دلایل عمدهی عدم پایداری پلها و در نهایت شکست آنها میباشد. از طرفی در رودخانهها معمو ا لا و به ویژه در شرایط وقوع سیل، جریان غیرماندگار بوده و ممکن است تغییرات دبی جریان نسبتا سریع باشد . بههمین دلیل این تحقیق با هدف دستیابی به تخمین عمق بیشینه آبشستگی در شرایط جریان غیرماندگار و بهبود معیارهای طراحی هیدرولیکی پایههای پل در رودخانه انجام شده است . برای دستیابی به این اهدافآزمایشهایی در یک کانال با طول 5.9 متر با عرض و ارتفاع 04 سانتیمتر وشیب کف 4.440 انجام شد.سپس با برقراری جریان غیرماندگار با دبیهای اوج 8و12و16 و 20 لیتر بر ثانیه به مدت 8 ساعت عمق آبشستگی در اطراف پایهپل روی یک مدل استوانهای اندازهگیری شد که برای شبیه سازی جریان غیرماندگار از هیدروگرافهای پلکانی مثلثی با زمان اوج 5.9 دقیقه استفاده گردید . دادههای به دست آمده از این اندازهگیریها با رابطه بنی هاشم 0880 که برای جریان غیرماندگار ارائه شده است مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. نتایج حاکی از این بود که میزان خطای محاسباتی در دبیهای بالاتر نسبت به دبیهای پایین تر، کمتر است و نیز با افزایش دبی اوج در جریان غیرماندگار، عمق بیشینه آبشستگی افزایش مییابد

Keywords:

آبشستگی موضعی , پایه پل , بیشینه عمق آبشستگی , جریان غیرماندگار , هیدروگراف