تحلیل ظرفیت بخش های عمده اقتصادی استان کردستان از نظر ایجاد ارزش افزوده طی برنامه چهارم توسعه و چشم انداز آن

رشدوتوسعه مناطق مختلف ازمسائل اساسی تئوریهای اقتصادمنطقه ای محسوب میشود تجزیه و تحلیل روند تولید و ساختارآن درسطوح مختلف کشورمستلزم شناخت دقیق استعدادها و توازن بالقوه بخشها و ترکیب آن درمناطق می باشد تابتوان سیاستگذاری وبرنامه ریزی متعادلی را درهریک ازبخشها ومناطق کشورمحقق ساخت درهمین راستا دراین مقاله بااستفاده ازروش انتقال - سهم و شاخص ضریب مکانی به تشخیص بخشهای مزیت داروپایه ای استان کردستان طی دوره زمانی 89-83 پرداخته شده است نتایج حاکی ازآنست که استان کردستان دارای اثرسهم منطقه ای مثبت دربخشهای معدن صنعت عمده فروشی خرده فروشی تعمیروسایل نقلیه اداره امورعمومی و خدمات شهری می باشد که بخش برنده اقتصادی می باشد که بیان کننده مزیت نسبی دراینبخش می باشد بههمین دلیل میتوان گفت این بخشها دراستان کردستان ازبیشترین امکانات وفرصتها جهت خلق ارزش افزوده برخوردار است و به عنوان محرک رشداقتصادی می باشد بخشهای ماهیگیری حمل و نقل انبارداری وارتباطات جزوبخشهای بازنده اقتصادی می باشند که اثرمنطقه ای منفی دارند بخشهای تامین آب برق و گازطبیعی ساختمان هتل و رستوران آموزش بهداشت و مددکاری اجتماعی و سایرخدمات عمومی اجتماعی شخصی و خانگی دارای مزیت بالقوه برای رشد می باشند

Keywords:

مزیت نسبی , رشداقتصادی , انتقال سهم , ضریب مکانی , استان کردستان