در جستجوی احوال و آثار مرادی بافقی

مرادی بافقی، برادر بزرگتر وحشی بافقی، از شاعران قرن دهم هجری قمری است. این دو برابر نزد شرف الدین علی یزدی به علم اموزی پرداخته اند. فخر الزمانی در تذکره میخانه چنین نقل کرده که اساساً تخلص مرادی، وحشی بوده و پس از وفات نابهنگامش ، برادر کوچک تر این تخلص را برای خود برگزیده است. وی آن چه راکه از اشعار برادر بزرگترش بر جای بوده و تخلص نداشته، در دیوان خود جای داده است علاوه قبر آن چه فخر الزمانی در باب مرادی گفته وحشی بافقی ترکیب بند سوزناکی در سوگ برادر دارد که نشان دهنده اهمیت وی نزد این شاعر مشهور ادب فارسی است. هم چنین در مثنوی ناظر و منظور نیز از مرگ برادر خود به تلخی یاد می کند. از مرادی بافقی و اشعارش اطلاعات اندکی در تذکره ها و دیگر منابع مربوط به تاریخ ادبیات بر جای مانده است. آگاهی های تازه ای درباره احوال و اشعارش ارائه دهیم و احتمال این که برخی از اشعار دیوان وحشی بافقی در اصل از آن مرادی بافقی بوده را بررسی کنیم.

Keywords:

مرادی بافقی , وحشی بافقی , اشعار بازمانده , سبک