مطالعه عوامل داخلی موثر بر ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

گسترش بازارهای مالی از طریق افزایش اشتغال ، تولید و صادرات و کنترل تورم و حفظ ارزش پول باعث رشد وتوسعه کشور می شود.گسترش بازارهای مالی از طریق حمایت های جدی قوانین و دستورالعملهای امره برای کاهش ریسک مالی و اعتباری و جلوگیری از کاهشارزش شرکتها و کمک به خروج از وضعیت ورشکستگی شرکتها می باشد. شناخت عوامل موثر بر ورشکستگی به پیش بینی و جلوگیری ازوقوع ورشکستگی کمک می کند. در این تحقیق سعی در مطالعه و بررسی رابطه عوامل داخلی با ورشکستگی را داشته ایم. بدین منظوردادههای مربوط به 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش نمونه گیری حذفی سیستماتیک انتخاب و ضمن بکارگیری تحلیل دادههای پانل و مدل رگرسیون چند متغیره برای دوره مالی سالهای 1381-1390 آزمون وجود رابطه معنی داری بین متغیرهای داخلی (شامل شاخصهای توسعه بیش ازحد اعتبار، کارایی مدیریت، کارایی سرمایه، کارایی دارایی، نگهداشت وجه نقد و نسبت بدهی) با شاخص نزدیکی به ورشکستگی پرداخته ایم. یافته های تحقیق نشان می دهند که از بین عوامل داخلی ساختار مالکیت فاقد ارتباط معنی دار با شاخص معرف احتمال نزدیکی به ورشکستگی (متغیر وابسته) میباشند و سایر متغیرهای داخلی در مدلهای مفروض، رابطه معنیداری خطی معینی را به دست داده اند. عدم کارایی مدیریت، فقدان کارایی دارایی ها و سرمایه و عدم کفایت وجه نقد، احتمال وقوعورشکستگی را افزایش و اعمال سیاستهای اعتباری بیش از حد اعتبار و ایجاد اهرم مالی مناسب این احتمال را کاهش می دهد.

Keywords:

ورشکستگی , عوامل داخلی , توسعه بیش از حد اعتبار