مطالعه رابطه آموزشهای ضمن خدمت وتوانمندسازی روانشناختی کارکنان؛ مطالعه موردی

هدف اصلی این پژوهش تعیین رابطه بین آموزشهای ضمن خدمت و توانمندسازی روانشناختی کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهشرا کلیه کارکنان رسمی دارای مدرک لیسانس و بالاتر دانشگاه هوایی شهید ستاری تشکیل می دهند که از بین آنها با روش نمونهگیری تصادفی ساده تعداد 77 نفر انتخاب شدهاند. داده های مربوط به ساعاتآموزش ضمن خدمت کارکنان از پرونده آموزشی کارکنان و داده های سطح توانمندی کارکنان نیز از طریق پرسشنامه استاندارد گردآوری گردید؛ همچنین در این پژوهش از ضریب همبستگی اسپیرمنجهت شناسایی نوع و میزان رابطه بین آموزشهای ضمن خدمت و توانمندسازی روانشناختی کارکنان استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که سطح توانمندی کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری در تمامی ابعاد بالاتر از میانگین است و با انجام آزمون مربوطه، مقدارrs =0/665وP-value = 0/000به دست آمد و در نتیجه فرضیه اصلی پژوهش در سطح اطمینان 95 درصد تأییدشد

Keywords:

توانمندسازی 1 , خودساماندهی 2 , معنی دار بودن 3 , مؤثر بودن 4 , آموزش ضمن خدمت