تخصیص بهینه منابع آب در شرایط بحرانی؛ تجارت آب مجازی درون کشوری

آب مجازی به مقدار آبی که برای ارائه خدمات و تولید کالاها مورد نیاز است، اطلاق میشود. صفت مجازی در این تعریف بدان معناست که بخش عمده آب مصرف شده طی فرآیند تولید، در محصول نهایی وجود فیزیکی ندارد، و در حقیقت بخش بسیار ناچیزی از آب مصرفی در پایانبه عنوان آب واقعی در محصول باقی خواهد ماند. تجارت آب مجازی به جابجایی آب در حین داد و ستد کالا و خدمات اطلاق میگردد. با توجهبه اینکه اکثر دشت کشور در شرایط نامطلوبی قرار دارند و بیلان آبهای زیرزمینی به حدی منفی در آنها رسیده است، ضرورت رویکری که در شرایط بحرانی کنونی بتوان حداکثر استفاده را از پتانسیل های موجود داشت و در عین حال در راستای توسعه پایدار گام برداشت، ضروریاست. در همین راستا استفاده از تجارت آب مجازی می تواند مد نظر قرار بگیرد. با این حال از نقطه نظر استراتژیک وابسته شدن کشور برایتامین نیازهای اساسی به خارج کشور ریسک نسبتاً بالای دارد. بنابراین این تجارت را در ارتباط با محصولات و کالاهای استراتژیک میتوان به داخل کشور محدود نمود. در این پژوهش به بررسی عوامل مرتبط با آب مجازی، زمینههای مطالعاتی و تجارت آب مجازی در ایران پرداخته شده است.

Keywords:

مدیریت بحران , منابع آب , آب مجازی , سازگاری شرایط اقلیمی , امنیت آبی , تجارت آب مجازی درون کشوری