ارزیابی مقایسه ای فعالیت الاستازی ایزوله های قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس از موارد انسانی و حیوانی

هدف: تعیین فعالیت الاستازی ایزوله های بیماریزای قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس در محیط جامد و مایع. نمونه ها: تعداد بیست و شش ایزوله قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس که از بیماران انسانی و حیوانی جدا شده بودند و یک سویه استاندارد از این گونه مورد مطالعه قرار گرفتند. روش: پس از بررسی مرفولوزی ماکروسکوپی و میکروسکوپی قارچها، آنها در پلتی حاوی محیط الاستین کشت داده شدند و سپس با کشت آنها در محیط مایع حاوی الاستین، فعالیت آلاستازی آنها بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری: برای مقایسه گروه های انسانی و حیوانی از لحاظ تولید الاستاز از آزمونهای آماری “t” و مربع کای استفاده شد. نتایج: مطالعه کشت ایزوله های قارچی در پلیت حاوی محیط الاستین نشان داد که ایزوله جدا شده از ریه انسان دارای بیشترین قطر هاله شفاف در اطراف کلنی بوده و 3 ایزوله دیگر که از ریه انسان و چشم جوجه جدا شد بودند، نیز به مقدار کمتری دارای هاله بودند. در محیط مایع پس از رشد قارچ و صاف کردن محیط، ایزوله ای که از ورم پستان گاو جدا شده بود، بیشترین مقدار آنزیم را در محیط ایجاد کرده بود و گونه جدا شده از چشم مرغ، کمترین میزان الاستازی را در محیط نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های موجود و نتایج آماری انجام گرفته، مشخص شده است ایزوله هایی که در انسان ایجاد بیماری کرده بودند دارای توانایی بیشتری در تولید الاستاز بوده که می تواند بیانگر این مسئله باشد که برای ایجاد بیماری در انسان، الزاماً باید توانایی قارچ در تولید سموم و دیگر شاخصهای بیماریزایی بیشتر از ایزوله هایی باشد که در حیوان ایجاد بیماری می کنند. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 2، 196-193.

Keywords:

آسپرژیلوس فومیگاتوس , حدت , آنزیم , الاستاز , الاستین