تعیین پاتوتیپ جدایه های اشریشیاکلی از گوساله و طیور در ایران با استفاده از روش ریزآرایه DNA

زمینه مطالعه: ردیابی ژن های مربوط به عوامل حدت که در یک سویه از شریشیاکلی حضور دارند جهت تعیین پروفایل ژنوتیپی و همچنین قرارگیری سویه درپاتوتیپی خاص از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. هدف: هدف از انجام این مطالعه تعیین پاتوتیپ جدایه های مخلتف E.coli جدا شده از گوساله ها و طیور بومی ایران با استفاده از تکنیک ریزارایه می باشد. روش کار: در مطالعه حاضر تعداد 67 جدایه از اشریشیاکلی پس از جداسازی، با استفاده از روش نوین ریزآرایه DNA)DNA Microarray) جهت تعیین پاتوتیپ هر جدایه مورد بررسی قرار گرفتند. در آرایه مورد استفاده پروب های ژنی مرتبط با 263 فاکتور جدت مختلف اشریشیاکلی قرار داشتند. نتایج: نتایج حاصل نشان دهنده این امر بود که از سویه های جدا شده از اسهال گوساله ها، 47 درصد به پاتوتیپ EHEC،68/15 درصد به پاتوتیپ EPEC، 68/15 درصد پاتوتیپ UPEC، 96/1 درصد به پاتوتیپ ETEC، 96/1 درصد ترکیبی از پاتوتیپ های EPEC و UPEC بوده و 17/64 درصد سویه ها غیرقابل اختصاص به پاتوتیپی خاص بودند و در مورد سویه های جدا شده از کلی باسیلوز طیور 62/5 درصد به پاتوتیپ APEC، 25/31 درصد به پاتوتیپ ExPEC و 6/25 درصد سویه ها غیر قابل اختصاص به پاتوتیپ خاصی بودند. نتیجه گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان دهنده این امر می باشد که روش نوین ریز آرایه DNA در مقایسه با روش های مولکولی مرسوم قادر است تعداد بالایی از ژن های حدت را در یک زمان و در مدت زمان کوتاهی بخوبی ردیابی کرده و در تعیین پروفایل ژنتیکی و تعیین پاتوتیپ ها مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

اشریشیاکلی , عوامل حدت , پاتوتیپ , روش ریزارایه DNA