بیماریزایی استرپتوکوکوس اینیایی در بچه ماهیان تاسماهی ایرانی

زمینه مطالعه: استرپتوکوکوزیس با عامل استرپتوکوکوس اینیایی یکی از بیماریهای مهم صنعت آبزی پروری در مناطق مختلف دنیا می باشد. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی تجربی بیماریزایی استرپتوکوکوس اینیایی در بچه تاسماهی ایرانی با روش های تزریق داخل صفاقی و داخل عضلانی می باشد. روش کار: از بچه تاسماهی ایرانی به تعداد 400 عدد و با دامنه وزنی 17 ±3g استفاده شد. به طوری که برای هر یک از روش های تزریق عضلانی و صفاقی تعداد 5 گروه ماهی در دو تکرار در نظر گرفته شد. (هر کدام از گروهها نیز شامل 12 ماهی).غلظت باکتری برای تیمارهای هر دو روش تزریقی شامل: (2)10x4/4، (3)10x4/7، (4)10x4/7، (5)10x4/7، (6)10x4/7 سلول به ازای هر ماهی بود. گروه های شاهد نیز تنها با سرم فیزیولوژی استریل حاوی 0/9% به میزان 0/1mL به ازای هر ماهی مورد تزریق قرار گرفتند. نتایج: بر اساس نتایج در گروه های تیمار،تلفات پس از 24 ساعت آغاز و علایم سستی و بیحالی، شنای مارپیچی، خونریزی های سرسوزنی در نقاط مختلف بدن بخصوص در قاعده، باله ها و پلاک های استخوانی و نیزدر زیرپوزه ها بخصوص در قاعده سبیلک ها، متورم شدن و خونریزی و برآمدگی ناحیه مخرج، پرخونی و التهاب در قسمت های انتهایی روده و تجمع مایع خونی، آب آوردگی شدید کلیهها، اسکلیوزیس و لوردوزیس و نیز خونریزی های سرسوزنی در چشم در اکثر نمونه های تلف شده مشاهده شد. گروههای شاهد فاقد هر گونه تلفات تا 14 روز پس از آزمایش بودند. در این مطالعه دوز LD50 در روش تزریق داخل صفاقی در زمان های 48 ساعت، 72 ساعت و 96 ساعت به ترتیب: (6)10x3/7، (3)10x8 و (3)10x4/85 سلول باکتری به ازای هر ماهی محاسبه شد که از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری بود (p<0/05). نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از اینمطالعه نشان می دهد که بچه تاسماهی ایرانی در برابر استرپتوکوکوس اینیایی از حساسیت بالایی برخوردار است.

بیماریزایی استرپتوکوکوس اینیایی در بچه ماهیان تاسماهی ایرانی Keywords:

تاسماهی ایرانی , استرپتوکوکوس اینیایی , بیماریزایی , LD50