هینه سازی مصرف آب در کشاورزی از طریق کم آبیاری

بخش کشاورزی عمده ترین کننده آب در ایران می باشد بنابراین مدیریت و بهره برداری بهینه از منابع آب ضمن پاسخگویی مناسب به نیازهای این بخش سبب کاهش هدررفت آب، افزایش بازدهی تولید محصول و نیل به توسعه پایدار در کشاورزی می گردد کشور ایران با متوسط نزولات آسمانی 240 میلیمتر در سال در زمره مناطق خشک جهان طبقه بندی می شود زیاد بودن میزان تبخیر و تعرق ، محدودیت منابع آبی و سایر عوامل توجه بیشتر به مطالعه در مورد اثرات تنش آب و انتخاب ارقام مقاوم به خشکی را ایجاب می کند همچنین درک بهتر چگونگی رشد و شکل گیری عملکرد گیاهان زراعی که تحت شرایط تنش خشکی قرار می گیرند در بهبود کارایی آبیاری ، اصلاح گیاهان برای استفاده کارامدتر از آب و در توسعه مناسب کشاورزی دیم موثر خواهد بود در این ارتباط مطالعه رفتار گیاهان نسبت به کم آبی و کم آبیاری و تاثیر آن در مراحل مختلف رشد از اهمیت ویژه ای برخوردار است بنابراین با استفاده از شیوه کم آبیاری می توان در مصرف آب صرفه جویی کرد و سطح بیشتری را به زیر کشت برد طبق یک تعریف ساده کم آبیاری عبارت است از استفاده بیشتر و بهتر و یا حداکثر از واحد آب (به جای واحد زمین). در این تعریف منظور از کلمه "استفاده" می تواند "عملکرد" و یا "سود خالص" باشد . هدف اصلی کم آبیاری ، بالا بردن راندمان استفاده از آب (Water Use Efiiciency) با کاهش عمق آبیاری می باشد مشخص است هرگاه منابع آب محدود باشند یا هزینه استفاده از آب زیاد باشد مقدار بهینه عمق آبیاری کمتر از مقدار آن به ازای حداکثر محصول می گردد.

Keywords:

کارایی آبیاری , تنش , کم آبیاری , عملکرد