بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر شادکامی دانش آموزان دختر اول متوسطه

هدف این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر شادکامی و انگیزه پیشرفت دانش آموزاندختر پایه اول مقطع دبیرستان شهرستان قیامدشت در سال تحصیلی 94-93 می باشد. بدین منظور دانش آموزان دختر سال اول متوسطه دبیرستان های شهرستان قیامدشت (لازم به ذکر است شهرستان قیامدشت تنها یک دبیرستان دخترانه دارد)انتخاب شدند. نمونه اولیه این پژوهش 197 نفر دانش آموز دختر مشغول به تحصیل در پایه اول دبیرستان می باشد. ابتداپرسشنامه های شادکامی اکسفورد و انگیزه پیشرفت هرمنس به عنوان پیش آزمون اجرا شد سپس جهت بررسی فرضیه هایپژوهش، 30 نفر از دانش آموزان که در آزمون های شادکامی آکسفورد و انگیزه پیشرفت هرمنس نمره های پایینی کسبکرده بودند، انتخاب و به گونه تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. در مرحله بعد، به گروه آزمایشی به مدت8 جلسه 1 ساعته، مهارت های مثبت اندیشی آموزش داده شد در حالی که گروه گواه هیچ گونه آموزشی را دریافت نکردند.یک هفته پس از پایان جلسه های آموزشی، پرسشنامه های شادکامی اکسفورد و انگیزه پیشرفت هرمنس به عنوان پسآزمون روی هر دو گروه اجراگردید. تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس روی تفاضل میانگین نمره های پیش آزمون وپس آزمون نشان داد که آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر افزایش شادکامی و انگیزه پیشرفت معنادار است.

Keywords:

آموزش مهارت های مثبت اندیشی , شادکامی , رضایت از زندگی , بهزیستی فاعلی